“Als je dan iemand jong ontmoet die ook van opera houdt, weet je al gauw dat het goed zit” – Marja
‘Dit hadden we van tevoren niet afgesproken,’ lacht Marja (78), ‘maar het toeval wil dat we allebei dezelfde kleuren dragen!’ Net als Noortje, haar maatje van 22, is Marja gehuld in een outfit met grafische print in de kleur blauw, gecombineerd met zwart en wit. Beide dames hebben zich opgetut, want vandaag is een bijzondere dag: ze bezoeken met z’n tweetjes een operavoorstelling in de Stopera.
Liefde voor opera
De gedeelde voorliefde voor opera schepte al direct een band, zo vertelt Marja. ‘Hier thuis is het een en al muziek, want mijn man was trompettist en werkte eerst bij de opera en later bij Het Concertgebouw. En als je dan iemand jong ontmoet die ook van opera houdt, weet je al gauw dat het goed zit, hoor.’
Noortje: ‘Ik heb een bijbaantje bij de Nationale Opera&Ballet en zo ben ik op een leuke manier in aanraking gekomen met opera. Soms werk ik in de garderobe, of achter de bar, maar soms verwijs ik bezoekers ook naar hun plaats en is het mijn taak om ervoor te zorgen dat het rustig blijft in de zaal. Dat betekent dat je de voorstelling ook mag zien: extra leuk.’
Buurtgenoten
Ze verschillen zo’n 56 jaar in leeftijd, maar zijn allebei geboren en getogen in de Amsterdamse Rivierenbuurt. Sinds een half jaar zien de twee elkaar regelmatig. ‘We wonen nog net niet bij elkaar in de straat,’ vertelt Noortje. ‘Vaak pik ik Moos (de teckel van Marja) op en laat ik hem een uurtje uit. Luister ik ondertussen een podcast, heerlijk. Soms moet ik daarna gelijk door naar mijn werk, maar vaak genoeg kom ik even binnen en drinken we samen thee.’ Ze kletsen dan over van alles. ‘Gewoon, over algemene dingen,’ zegt Marja, ‘maar ze helpt me soms ook met praktische dingen, zoals het versturen van een e-mail, of hoe ik een film kan kijken op de iPad.’
Een beetje gewelddadig
Leuk en aardig, die kopjes thee, maar een écht avondje op stap naar de opera kon natuurlijk niet uitblijven. Ze kozen voor de voorstelling Giulio Cesare en keken daar weken naar uit. Vandaag dus hup, samen de metro in en genieten maar.
Twee uur na aanvang is er pauze. De twee lopen enigszins overdonderd naar buiten. ‘Wauw, de muziek, die is echt prachtig,’ zegt Noortje in een eerste reactie. En daar zijn ze het over eens. ‘Maar het was ook een erg zwaar stuk,’ vindt Marja toch wel. ‘Gewelddadig, met schoppen en slaan en fysiek contact. In deze tijd vind ik dat best een beetje schrikken, dat verwacht je niet.’ Noortje sluit zich bij haar maatje aan. ‘Na de pauze gaat de voorstelling nog twee uur door en dat lijkt ons iets te veel van het goede… Dus weet je wat, wij lopen weer rustig terug naar de metro. Lekker naar huis.’
De komende tijd staat in het teken van wat ziekenhuisbezoekjes voor Marja en een periode van herstel. Ook dan staat Noortje voor haar klaar. En als die periode voorbij is, gaan ze zeker nog eens in de herkansing. ‘Een van mijn favoriete operavoorstellingen is Die Zauberflöte,’ vertelt Marja. ‘Dus die houden we in de gaten,’ besluit Noortje. ‘Nu al zin in!’
De foto’s zijn gemaakt door: Claire Bontje
Wil jij ook een senior een bijzonder dag bezorgen? Wij zoeken nog vrijwilligers. Meld je hier aan.